Outsourcing, nearshoring, body leasing… – czym są i co je różni?

Outsourcing to akronim pochodzący od słów „outside resource using” oznacza więc korzystanie z zewnętrznych zasobów i usług. Głównym celem outsourcingu jest maksymalizacja zysków przy jednoczesnej minimalizacji własnego, wewnętrznego wkładu. W jakim zakresie takie działania mogą wesprzeć organizację?

Możliwości są nieograniczone – każdy z działów lub projektów w danej firmie może być obsługiwany przez outsourcera. Dzięki takiemu rozwiązaniu firma może w znacznym stopniu poprawić swoją pozycję rynkową – zarówno na poziomie funkcjonalnym, jak i strategicznym. W pierwszej kolejności warto jednak dokładnie zbadać swoje zapotrzebowanie, wyznaczyć obszary, w które zaangażujemy zewnętrznego usługodawcę oraz określić zadania, jakie mu powierzymy.

Poniżej omawiamy trzy modele współpracy, które odpowiednio dobrane mogą przynieść danej firmie wiele korzyści.

Offshoring

To model outsourcingu, w którym delegowane zewnętrznie działania zostają przeniesione do innego kraju. Współpraca nawiązywana jest często pomiędzy organizacjami działającymi na terenie różnych kontynentów. Lokalizacja geograficzna ma tu więc marginalne znaczenie.

Decydując się na offshoring, musimy zadbać o odpowiednie warunki komunikacyjne. Wyjątkowo istotne jest tutaj silne połączenie internetowe zapewnione w każdym z urządzeń, eliminujące zakłócenia podczas rozmów zdalnych. W przypadku tego typu współpracy warto również, od początku wdrażania takiego rozwiązania, mieć na uwadze ewentualne różnice w strefach czasowych, czy bariery językowe – powodzenie działania takiego modelu jest ściśle zależne od naszego przygotowania do jego implementacji.

Korzyści:

  • dostęp do wyspecjalizowanej kadry ekspertów sprawia, że proces rozwoju organizacji jest szybszy i bardziej efektywny,
  • oszczędność kosztów operacyjnych oraz utrzymania pracowników,
  • możliwość znalezienia nowego, lukratywnego rynku lokalnego.

Zagrożenia:

  • występowanie barier językowej oraz kulturowej może mieć negatywny wpływ na komunikację oraz proces ustalania wspólnych celów,
  • duża odległość geograficzna oraz różne strefy czasowe nie sprzyjają komunikacji oraz utrudniają kontakty bezpośrednie,
  • ryzyko utraty własności intelektualnej (wyciek danych, przejęcie ważnych informacji przez zagraniczne firmy).

Nearshoring

Nearshoring to obecnie jeden z najpopularniejszych modelów outsourcingu. Polega ona na nawiązywaniu współpracy z partnerami działającymi w stosunkowo bliskiej lokalizacji (przykład: firma z Polski decyduje się na współpracę z organizacją z Niemiec). Co niezwykle istotne, taki rodzaj współpracy w znacznym stopniu wyklucza pewne bariery dotyczące, m.in. różnic kulturowych, organizacji pracy czy uwarunkowań prawnych. Samo przebywanie w tych samych lub podobnych strefach czasowych, wpływa pozytywnie na możliwości komunikacyjne.

Korzyści:

  • podobieństwa kulturowe oraz etyczne w sposobie komunikacji mają pozytywny wpływ na ustalanie celów i przebieg współpracy,
  • bliska lokalizacja geograficzna ułatwia organizację spotkań bezpośrednich,
  • oszczędność kosztów operacyjnych oraz utrzymania pracowników,
  • dostęp do wyspecjalizowanej kadry ekspertów sprawia, że proces rozwoju organizacji jest szybszy i bardziej efektywny.

Zagrożenia:

  • występowanie dodatkowych kosztów związanych z procesem wprowadzania outsourcerów w wizję oraz misję organizacji,
  • wyciek wrażliwych danych biznesowych,
  • problemy komunikacyjne wynikające z bariery językowej.

Body leasing

Ten model nazywany jest często outsourcingiem specjalistów. Polega na udostępnianiu firmie pracowników na określony w kontrakcie czas. Takie rozwiązanie umożliwia uzyskanie niemal natychmiastowego wsparcia ze strony doświadczonej kadry. Tego typu współpraca przynosi organizacji oszczędności w wymiarze ekonomicznym oraz organizacyjnym. Pozwala uniknąć kosztów związanych z procesem rekrutacji, wdrożenia czy szkolenia nowego pracownika, jak również jego późniejszego utrzymania. Formę body leasingu dostosowuje się bezpośrednio do potrzeb firmy – może to być umowa wyłącznie z jednym specjalistą lub całym zespołem.

Korzyści:

  • oszczędność kosztów operacyjnych oraz utrzymania pracowników,
  • dostęp do wyspecjalizowanej kadry ekspertów sprawia, że proces rozwoju organizacji jest szybszy i bardziej efektywny,
  • możliwość dopasowania eksperta/zespołu do konkretnych potrzeb i zakresu działania,
  • czas trwania kontraktu może trwać od kilku dni do kilku miesięcy – to daje szansę na uniknięcie umów obowiązujących długoterminowo.

Zagrożenia:

  • wymóg ciągłego wdrażania nowych partnerów w misję i wizję firmy,
  • brak zrozumienia dla celów i wartości organizacji ze strony outsourcerów,
  • zespół/specjalista zajęty innymi projektami może nie być wystarczająco dostępny i responsywny.

Podsumowanie

Każdy z wymienionych modeli outsourcingu może przynieść danej firmie wiele wymiernych korzyści. Kluczem do sukcesu takiego rozwiązania jest jednak jego odpowiedni dobór oraz rzetelnie przeprowadzony proces wdrożenia. W pierwszym kroku warto przeanalizować swoje potrzeby oraz wyznaczyć obszary, w których takie działania mogą być dla nas pomocne. Dzięki temu możemy osiągnąć dużą oszczędność kosztów, a wykwalifikowani specjaliści przyczynią się do szybkiego i efektywnego rozwoju naszej firmy.

 


Materiał powstał przy współpracy z firmą BriteNet.